Platforms voor beveiligingsservice Edge (SSE) zijn de go-to-architectuur geworden voor het beveiligen van hybride werk en SaaS-toegang. Ze beloven gecentraliseerde handhaving, vereenvoudigde connectiviteit en consistente beleidscontrole tussen gebruikers en apparaten.
Maar er is een probleem: ze stoppen niet waar de meest gevoelige gebruikersactiviteit daadwerkelijk gebeurt – de browser.
Dit is geen kleine weglating. Het is een structurele beperking. En het laat organisaties blootgesteld op de ene plaats die ze zich niet kunnen veroorloven om te zijn: de laatste mijl van gebruikersinteractie.
Een nieuw rapport dat SSE’s opnieuw evalueert: een technische gap-analyse van last-mile bescherming die lacunes in SSE-implementaties analyseert, blijkt waar de huidige architecturen tekortschieten-en waarom veel organisaties opnieuw evalueren hoe ze gebruikersinteracties in de browser beschermen. De bevindingen wijzen op een fundamentele uitdaging voor zichtbaarheid op het punt van gebruikersactie.
SSE’s leveren waarde voor waarvoor ze zijn ontworpen-omschakel het beleid op netwerkniveau en routeverkeer veilig tussen eindpunten en cloudservices. Maar ze zijn nooit gebouwd om te observeren of te controleren wat er gebeurt op het tabblad Browsers, waar het echte risico zich vandaag bevindt.
En dat is precies waar aanvallers, insiders en gegevenslekken gedijen.
Architectonisch blind voor gebruikersgedrag
SSE-oplossingen vertrouwen op stroomopwaartse handhavingspunten-op cloud gebaseerde proxy’s of aanwezigheidspunten (POPS)-om verkeer te inspecteren en te routeren. Dat werkt voor grofkorrelige toegangscontrole en webfiltering. Maar zodra een gebruiker toegang krijgt tot een applicatie, verliezen SSE’s de zichtbaarheid.
Ze kunnen niet zien:
- In welke identiteit de gebruiker is aangemeld met (persoonlijk of zakelijk)
- Wat wordt getypt in een Genai -prompt
- Of een bestandsupload een gevoelig IP is of een onschadelijke PDF
- Als een browserverlenging stilletjes inloggegevens is.
- Of er gegevens worden verplaatst tussen twee open tabbladen in dezelfde sessie
Kortom: zodra de sessie is toegestaan, eindigt de handhaving.
Dat is een grote kloof in een wereld waar werk gebeurt in SaaS -tabbladen, Genai -tools en onbeheerde eindpunten.
Use cases sse kan niet alleen aan
- Genai Data Lekkage: SSE’s kunnen domeinen blokkeren zoals chat.openai.com, maar de meeste organisaties willen Genai niet ronduit blokkeren. Zodra een gebruiker toegang krijgt, heeft SSE geen manier om te zien of hij een eigen broncode in Chatgpt plakt – of zelfs als ze zijn ingelogd met een bedrijfs- versus persoonlijk account. Dat is een recept voor niet -gedetecteerde gegevenslekkage.
- Shadow SaaS en identiteit misbruik: Gebruikers loggen routinematig in bij SaaS -tools zoals Notion, Slack of Google Drive met persoonlijke identiteiten – vooral op BYOD- of Hybrid -apparaten. SSE’s kunnen niet differentiëren op basis van identiteit, dus persoonlijke aanmeldingen die gevoelige gegevens gebruiken, blijven niet -gecontroleerd en ongecontroleerd.
- Browserverlengingsrisico’s: Extensies vragen vaak aan toegang tot volledige pagina, klembordbesturing of opslag van referenties. SSE’s zijn blind voor alles. Als een kwaadaardige extensie actief is, kan deze alle stroomopwaartse bedieningselementen omzeilen en in stilte gevoelige gegevens vastleggen.
- Bestandsbeweging en uploads: Of het nu gaat om het slepen van een bestand naar Dropbox of het downloaden van een bedrijfs -app naar een onbeheerd apparaat, SSE Solutions kunnen besturingselementen niet afdwingen zodra de inhoud de browser raakt. Browsertabeldcontext – wie is ingelogd, welk account actief is, of het apparaat wordt beheerd – valt buiten hun reikwijdte.
De kloof vullen: browser-native beveiliging
Om de laatste mijl te beveiligen, wenden organisaties zich tot browser-native beveiligingsplatforms-oplossingen die in de browser zelf werken, niet eromheen.
Dit omvat ondernemingsbrowsers en ondernemingsbrowserverlengingen, die leveren:
- Zichtbaarheid in kopiëren/plakken, uploaden, downloaden en tekstinvoer
- Accountgebaseerde beleidshandhaving (bijvoorbeeld, sta gmail toe, blok persoonlijk)
- Monitoring en controle van browservertensies
- Real-time risicovolle score van gebruikersactiviteit
Van cruciaal belang is dat deze bedieningselementen kunnen werken, zelfs wanneer het apparaat onbeheerd is of de gebruiker op afstand is – waardoor ze ideaal zijn voor hybride, BYOD en gedistribueerde omgevingen.
Augment, vervang niet
Dit is geen telefoontje om SSE te scheuren en te vervangen. SSE blijft een cruciaal onderdeel van de moderne beveiligingsstapel. Maar het heeft hulp nodig – specifiek op de gebruikersinteractielaag.
Browser-native beveiliging concurreert niet met SSE; het vult het aan. Samen bieden ze volledig spectrum zichtbaarheid en controle-van beleid op netwerkniveau tot handhaving op gebruikersniveau.
Conclusie: heroverweging van de rand voordat deze breekt
De browser is nu het echte eindpunt. Daar worden GenAI -tools gebruikt, waar gevoelige gegevens worden afgehandeld en waar de bedreigingen van morgen zullen ontstaan.
Dit is de reden waarom organisaties moeten heroverwegen waar hun veiligheidsstapel begint – en eindigt.
Download het volledige rapport om de hiaten te verkennen in de SSE-architecturen van vandaag en hoe browser-native beveiliging ze kan sluiten.
