Op identiteit gebaseerde aanvallen nemen toe. Aanvallen waarin kwaadaardige actoren de identiteit van een entiteit aannemen om gemakkelijk toegang te krijgen tot bronnen en gevoelige gegevens zijn de afgelopen jaren in aantal en frequentie toegenomen. Sommige recente rapporten schatten dat 83% van de aanvallen gecompromitteerde geheimen met zich meebrengt. Volgens rapporten zoals de Verizon DBIR gebruiken aanvallers vaker gestolen referenties om hun eerste voet aan de grond te krijgen, in plaats van een kwetsbaarheid of verkeerde configuratie te exploiteren.
Aanvallers zijn echter niet alleen na menselijke identiteiten die ze kunnen aannemen. Vaker zijn ze na niet-menselijke identiteiten (NHI’s), die de menselijke identiteit in de onderneming met ten minste 50 tot één overtreffen. In tegenstelling tot mensen hebben machines geen goede manier om multi-factor authenticatie te bereiken, en we vertrouwen voor het grootste deel alleen op referenties, in de vorm van API-toetsen, dragertokens en JWT’s.
Traditioneel is Identity and Access Management (IAM) gebouwd op het idee van aanhoudende menselijke eigenschappen in de loop van de tijd. Het is zeldzaam dat een persoon zijn naam, vingerafdrukken of DNA verandert. We kunnen aannemen dat als u een identiteitsverificatieproces doorloopt, u wordt bevestigd als de mens die u beweert te zijn. Op basis hiervan kunt u bepaalde machtigingen verkrijgen die afhankelijk zijn van uw rol binnen de organisatie en uw vertrouwensniveau.
Het beveiligen van machine -identiteiten betekent dat je een grip krijgt op de unieke eigenschap waar slechte acteurs om geven, namelijk hun toegangsleutels. Als we deze zeer gewaardeerde geheimen behandelen als de manier om de identiteiten die we beschermen op unieke wijze te identificeren, dan kunnen we dat in werking nemen in echte waarneembaarheid over hoe toegang wordt verleend en gebruikt in uw onderneming.
Accounting voor NHI’s via een gebroken lens
Voordat we Secrets dieper als unieke identificatiegegevens beschouwen, laten we eerst overwegen hoe we het momenteel over NHI’s in de onderneming hebben.
De meeste teams worstelen met het definiëren van NHI’s. De canonieke definitie is gewoon “alles wat geen mens is”, wat noodzakelijkerwijs een breed scala van zorgen is. NHI’s manifesteren zich anders voor cloudproviders, containerorkestrators, legacy -systemen en edge -implementaties. Een Kubernetes -serviceaccount gebonden aan een POD heeft verschillende kenmerken in vergelijking met een Azure -beheerde identiteit of een Windows -serviceaccount. Elk team heeft deze historisch beheerd als afzonderlijke zorgen. Deze patchwork -aanpak maakt het bijna onmogelijk om een consistent beleid te creëren, laat staan governance te automatiseren in de omgevingen.
De exponentiële groei van NHI’s heeft een kloof achtergelaten in traditionele hulpmiddelen voor inventarisatie van activa en toegangsrecensenten kunnen geen gelijke tred houden. Handhaving van consistente machtigingen of veiligheidscontroles over zo’n wild gevarieerde set van identiteiten lijkt bijna onmogelijk. Dit staat bovenop verouderende legacy -systemen die hun wachtwoorden in jaren niet hebben gedraaid of gecontroleerd.
Dit probleem is het ontbreken van metadata en eigendom rond NHIS. Vragen als “Waar is deze identiteit voor?” of “Wie bezit dit token?” Gaat vaak onbeantwoord, omdat de persoon die die identiteit in het systeem heeft gemaakt en vrijgegeven, is verder gegaan. Dit vacuüm van verantwoording maakt het moeilijk om basislevenscycluspraktijken zoals rotatie of ontmanteling toe te passen. NHI’s die zijn gecreëerd voor testdoeleinden blijven vaak bestaan lang nadat de systemen waarmee ze waren gebonden, werden stopgezet, waardoor het risico stil wordt verzameld.
De uuids van uw nul vertrouwen beschermen het oppervlak
Het maakt niet uit welke vorm of vorm een NHI aanneemt, om te werken als onderdeel van een applicatie of systeem, moet het authenticeren om toegang te krijgen tot gegevens en bronnen en zijn werk te doen.
Meestal neemt dit de vorm aan van geheimen, die eruit zien als API -toetsen, certificaten of tokens. Deze zijn allemaal inherent uniek en kunnen fungeren als cryptografische vingerafdrukken in gedistribueerde systemen. Bij gebruik op deze manier worden geheimen die worden gebruikt voor authenticatie traceerbare artefacten die rechtstreeks zijn gekoppeld aan de systemen die ze hebben gegenereerd. Dit zorgt voor een niveau van toeschrijving en auditing die moeilijk te bereiken is met traditionele servicerekeningen. Een kortstondig token kan bijvoorbeeld direct worden gekoppeld aan een specifieke CI-taak, GIT-commit of werklast, waardoor teams niet alleen kunnen antwoorden wat acteert, maar waarom, waar en namens wiens namens wiens.
Dit Access-As-the-identification-model kan uw inventaris duidelijkheid geven en een uniforme weergave van al uw machines, workloads, taaklopers en zelfs Agent-gebaseerde AI-systemen bieden. Secrets bieden een consistente en machine-verifieerbare methode om NHI’s te indexeren, waardoor teams zichtbaarheid kunnen centraliseren in wat er bestaat, die het bezit en wat het kan openen, ongeacht of het op Kubernetes, GitHub-acties of een openbare cloud draait.
Cruciaal, dit model ondersteunt ook levenscyclusbeheer en nul vertrouwensprincipes natuurlijker dan Legacy Identity Frameworks. Een geheim is alleen geldig wanneer het kan worden gebruikt, wat een beproefde staat is, wat betekent dat ongebruikte of verlopen geheimen automatisch kunnen worden gemarkeerd voor het opruimen. Dit kan de identiteitsuitbreiding en spookaccounts stoppen, die endemisch zijn in NHI-zware omgevingen.
De beveiligingsverklaringen van geheimen bij NHI -identificatiegegevens
Als we het gaan hebben over geheimen als de unieke identificatie voor machines en werklast, moeten we het feit aanpakken dat ze een vervelende neiging hebben om te lekken. Volgens onze State of Secrets Sprawl 2025-onderzoek werden bijna 23,8 miljoen geheimen gelekt op openbare GitHub-repositories in 2024, een stijging van 25% op jaarbasis. Erger nog, een volledige 35% van de particuliere repositories die we hebben onderzocht, bevat geheimen, 8 keer zoveel Zoals we in openbare repositories hebben gevonden.
Inbreuken in de afgelopen jaren, van Uber tot het Amerikaanse ministerie van Schatkist, hebben aangetoond dat wanneer geheimen worden verspreid over pijpleidingen, codebases, containers en cloudconfiguraties zonder consistent beheer, ze een stille uitnodiging voor aanvallers worden. Deze gelekte of gestolen referenties bieden aanvallers een lage brandstofpad om een compromis te sluiten.
Een gelekte API -sleutel of NHI -token stelt iedereen die probeert het te gebruiken in staat om een geldige sessie op te zetten, zonder mechanisme om zijn legitimiteit of de context van het gebruik ervan te verifiëren. Als het geheim is gekoppeld aan een langlevende, overgerechtigde bot- of service-account, erft de aanvaller onmiddellijk al dat vertrouwen.
Het probleem wordt verder versterkt wanneer geheimen hun doel overleven. Weesgeheimen, referenties vergeten en nooit buiten gebruik gesteld, verlaten CI/CD-banen of eenmalige projecten, blijven rustig blijven, vaak met gevaarlijke niveaus van toegang en nul zichtbaarheid. Zonder eigendom, vervaldatum of intrekkingsprocessen worden ze ideale toegangspunten voor aanvallers die op zoek zijn naar stealth en doorzettingsvermogen.
Gitguardian kan al uw geheimen inventariseren, niet alleen de gelekte
Geheimen kunnen slechts op twee mogelijke plaatsen wonen: waar ze thuishoren, veilig opgeslagen in een Secrets Management Vault, of elders gelekt. We hebben mensen geholpen de geheimen te vinden die zijn gelekt waar ze nu al jaren niet moeten zijn, met ons intern gerichte geheimendetectieaanbod en ons openbare monitoringplatform.
Nu kan Gitguardian fungeren als uw NHI-inventarisplatform voor cross-enirvironment, waardoor u zichtbaarheid kan krijgen in welke geheimen zich in uw kluizen bevinden, samen met metadata rond hoe ze worden gebruikt. Gitguardian bouwt een uniforme, gecontextualiseerde inventaris van elk geheim, ongeacht de oorsprong of het formaat. Of het nu wordt geïnjecteerd via Kubernetes, ingebed in een Ansible Playbook of opgehaald uit een kluis zoals Hashicorp, elk geheim wordt vingerafdrukt en gecontroleerd.
Met dit bewustzijn van het cross-omgevingsbewustzijn kunnen teams snel zien
- Welke NHI’s openbaar hebben gelekt.
- Als interne lekken zijn gebeurd voor diezelfde geheimen.
- Alle geheimen redundant opgeslagen in meerdere kluizen
- Als het geheim lang wordt geleefd en rotatie nodig heeft
Cruciaal is dat Gitguardian ook “zombie” -referenties, geheimen die blijven bestaan zonder toestemming of toezicht. Rijke metadata, zoals Creator Attribution, Secret LifePan, machtigingsbereik en context, empower-governance over deze niet-menselijke actoren, waardoor realtime inventarisatie en verantwoordingsplicht mogelijk is.
Deze zichtbaarheid is niet alleen operationeel, het is strategisch. Gitguardian maakt gecentraliseerde beleidshandhaving in alle geheime bronnen mogelijk, waardoor reactieve geheimen detectie worden omgezet in proactief identiteitsgoverheid. Door geheimen in kaart te brengen aan NHI’s en het afdwingen van levenscyclusbeleid zoals vervaldatum, rotatie en intrekking, sluit Gitguardian de lus tussen ontdekking, kluis en handhaving
Voorbij inventaris en naar NHI -governance
De opkomst van niet-menselijke identiteiten heeft het identiteitslandschap hervormd en daarmee het aanvalsoppervlak. Referenties zijn niet alleen toegangssleutels. Secrets zijn het mechanisme waarmee een aanvaller een identiteit kan aannemen die al aanhoudende toegang heeft tot uw gegevens en bronnen. Zonder zichtbaarheid van waar die inloggegevens wonen, hoe ze worden gebruikt en of ze nog steeds geldig zijn, blijven organisaties kwetsbaar voor stil compromis.
Het behandelen van geheimen als de UUID’s van moderne workloads is het duidelijkste pad naar schaalbare, platformonafhankelijke NHI-governance. Maar die aanpak werkt alleen als je het volledige beeld kunt zien: kluizen, pijpleidingen, kortstondige infrastructuur en alles daartussenin.
Gitguardian biedt die zichtbaarheid. We veranderen gefragmenteerde geloofsbrieven in een uniforme, bruikbare inventaris. Door de NHI-identiteit te verankeren aan het authenticerende geheim en gelaagdheid in rijke metadata- en levenscycluscontroles, stelt Gitguardian beveiligingsteams in staat om problemen vroegtijdig te detecteren, overdekte en weeskwijzen te identificeren en de intrekking af te dwingen voordat er een inbreuk opkomt.
We helpen complexe moderne ondernemingen de kans op succesvolle op identiteit gebaseerde aanvallen te verminderen. Wanneer inloggegevens worden gemonitord, scoped en in realtime worden beheerd, zijn ze niet langer laaghangend fruit voor aanvallers.
We willen u graag een volledige demo geven van de mogelijkheden van het Gitguardian NHI -beveiligingsplatform en u helpen een ongeëvenaard inzicht te krijgen in uw NHI’s en Secrets Security. En als je liever zelf verkent, volg dan een rondleiding door Gitguardian met onze interactieve demo!
