Amerika wordt geconfronteerd met een crisis in AI -verordening. AI gleed niet stilletjes in ons leven – het barstte door de deur. Toen de chatgpt van Openai openbaar werd, opende het de sluizen. Plots waren er tientallen krachtige AI -tools beschikbaar voor iedereen met een internetverbinding. Je kunt ze gebruiken om te schrijven, te coderen, te genereren of nepvideo’s te spinnen die bijna niet te onderscheiden zijn van de realiteit.
Maar met deze kracht is chaos gekomen. Deepfakes misleiden het publiek, terwijl goedbedoeld gebruik van AI averechts kan werken met echte gevolgen. In 2023 werden studenten van Texas A&M University-Commerce bedreigd met falende cijfers. Dit was nadat een instructeur chatgpt gebruikte om vals spelen te “detecteren”, om te worden bewezen dat ze ongelijk waren toen studenten Google Documenten tijdstempels produceerden als bewijsmateriaal.
Alon Yamin, de CEO van Copyleaks, begrijpt dit maar al te goed. “Wanneer AI -detectoren in het onderwijs worden gebruikt zonder de juiste uitleg of context, kan dit leiden tot valse beschuldigingen en onnodige stress voor studenten.”
Terwijl AI zijn weg baant naar klaslokalen, werkplekken en elke hoek van het dagelijks leven, is regelgeving belangrijker dan ooit. Amerika staat nu echter op het punt van een verbod van tien jaar op AI-regels op staatsniveau. Sommige experts waarschuwen dat deze beweging miljoenen onbeschermd kan laten terwijl de technologie vooruit racet.
Amerika’s AI -verordening moratorium
Het reguleren van nieuwe technologie is geen nieuwe uitdaging. Neem bijvoorbeeld drones. Voordat drones van de consument van start gingen, waren er nauwelijks regels over waar of hoe ze konden worden gevlogen. Maar terwijl de incidenten opgezet – mensen die in het beperkte luchtruim of spioneren op buren binnenvliegen – kwam de FAA binnen. De overheidsorganisatie vereist nu drone -registratie en legt het vaststellen van duidelijke grenzen. Het is een goed voorbeeld van hoe regeringen reageren op snel bewegende technologie.
Met AI is het tempo sneller dan ooit, maar de regelgeving heeft moeite om bij te houden. Zelfs terwijl AI -systemen hun weg naar ons leven vinden, is de reactie van de overheid achtergebleven. Nu, in plaats van te racen om in te halen, kunnen wetgevers op de rem zetten.
Begraven in de ingrijpende “grote, mooie wetsvoorstel” van president Donald Trump is een bepaling die staten en lokale regeringen zou belemmeren om AI -voorschriften gedurende een volledig decennium in te voeren of te handhaven. Als dit wordt aangenomen, zou dit door de staat geleide inspanningen bevriezen om de risico’s van AI aan te pakken en alle regelgevende macht aan Washington over te dragen. Staatsregels over alles, van deepfakes bij verkiezingen tot AI bij het aannemen, huisvesten en onderwijs zouden op de achterste brander worden gezet.
Voorstanders van het moratorium omvatten enkele van de grootste namen van Silicon Valley. Ze beweren dat een “patchwork” van de staatswetten hoofdpijn zou creëren voor technologiebedrijven. Ze beweren ook dat het innovatie kan vertragen en de voorsprong van Amerika over wereldwijde rivalen zoals China zou kunnen bedreigen.
Senator Bernie Moreno, een Republikein uit Ohio, vertelde het Congres, “AI begrijpt de staatsgrenzen niet, dus het is buitengewoon belangrijk voor de federale overheid om degene te zijn die de handel tussen staten stelt. Je kunt geen lappendeken van 50 staten hebben.” Microsoft -president Brad Smith herhaalde ook de noodzaak om “het land tijd te geven” om federale wetgevers de regels te laten bepalen.
Waarom het moratorium een probleem kan zijn
Critici van het verbod waarschuwen dat deze aanpak gevaarlijk is. Meer dan 260 staatswetgevers uit alle 50 staten hebben een brief ondertekend over het verbod, met het argument dat het hun handen zou binden. Ze wijzen erop dat staten vaak sneller en behendiger hebben gehandeld dan het Congres. Ook kunnen veel bestaande wetten, zoals Deepfake -etikettering vóór verkiezingen of gegevensprivacyvereisten, worden weggevaagd.
South Carolina procureur -generaal Alan Wilson betwist de macht en het potentieel van AI niet. Hij is echter geen fan van het verbieden van staten om hun eigen AI -voorschriften te maken. “AI brengt een echte belofte, maar ook echt gevaar, en South Carolina heeft het harde werk gedaan om onze burgers te beschermen. Nu wil het Congres in plaats van op te treden met echte oplossingen, onze handen vastbinden en een one-size-fits-all mandaat uit Washington pushen zonder een duidelijke richting. Dat is geen leiderschap, dat is federale overbereik.”
Dario Amodei, CEO van Anthropic, schrijft in een opiniestuk van de New York Times dat, “AI komt te snel naar voren. Ik geloof dat deze systemen de wereld fundamenteel zouden kunnen veranderen, binnen twee jaar; in 10 jaar zijn alle weddenschappen uitgeschakeld. Zonder een duidelijk plan voor een federale reactie, zou een moratorium ons de slechtste van twee werelden geven-geen vermogen voor staten om te handelen en geen nationaal beleid als backstop.”
De risico’s om te wachten op federale AI -verordening
Debatten over AI -verordening in Amerika kunnen zich abstract voelen, maar voor veel mensen is wachten geen optie. De Texas A&M case is niet het enige voorbeeld waarbij goedbedoelde toepassingen van AI zijn mislukt met echte gevolgen.
Overweeg het experiment van Amazon met een AI-aangedreven wervingstool in 2018. Het bedrijf hoopte de aanwerving te versnellen. Het systeem ‘geleerd’ van een decennium van meestal mannelijke cv’s, dus het heeft zichzelf geleerd om toepassingen te bestraffen waarin vrouwencolleges of prestaties werden genoemd, zoals ‘Chess Club Captain voor vrouwen’. In plaats van vooringenomenheid te repareren, versterkte de AI het stilletjes. Amazon heeft het project geschrapt, maar pas nadat echt kwaad was gedaan.
De risico’s gaan verder dan het inhuren. Toen Detroit AI-aangedreven gezichtsherkenning inzette, leidde de technologie tot meerdere valse arrestaties, inclusief gevallen waarin onschuldige mensen werden gevangengezet op basis van de wedstrijd van een machine.
Zoals de CEO van Copyleaks het zegt, “Mijn grootste zorg is de normalisatie van ondoorzichtige, ongecontroleerde AI -systemen die beslissingen nemen die van invloed zijn op het leven van mensen, vooral in onderwijs, werkgelegenheid en toegang tot diensten. Als we geen prioriteit geven aan transparantie, billijkheid en toezicht nu, riskeren we systemische vooroordelen en verkeerde informatie in tools die wereldwijd schalen.”
Wat staat er op het spel als staten niet alleen kunnen handelen?
Staten zaten niet alleen op handen terwijl AI vooruit rende. In het hele land zijn lokale wetgevers ingegrepen om de regelmatige leegte te vullen, waardoor enkele van de eerste wetten ter wereld worden aangenomen om de nieuwe risico’s van AI aan te pakken.
In South Dakota hebben wetgevers onlangs een wetsvoorstel aangenomen dat labels over politieke deepfakes vereist in de aanloop naar verkiezingen. Het helpt kiezers te beschermen tegen misleid door overtuigende nepvideo’s en audioclips.
De historische privacywet van Californië, de CCPA, stelt nationale normen vast voor hoe bedrijven persoonlijke gegevens verzamelen en gebruiken, inclusief gegevens die worden gebruikt om AI -systemen te trainen. In New York vereisen nieuwe regels transparantie van bedrijven die AI gebruiken om sollicitaties te screenen. Het doel is om vooringenomenheid uit te roeien en afgewezen aanvragers een eerlijke kans te geven op antwoorden.
Deze inspanningen zijn misschien niet perfect, maar ze laten zien hoe staten sneller en flexibeler kunnen bewegen dan het Congres. Zoals South Dakota State senator Liz Larson het uitdrukte, “Ik kon een moratorium begrijpen, potentieel, als er een beter alternatief was dat op federaal niveau werd aangeboden. Maar dat is niet. Het is irritant. En als ze het niet gaan doen, dan moeten we dat doen.”
Copyleaks CEO denkt dat een middelgrote benadering misschien het beste is. “Een hybride benadering, waarbij de federale overheid een sterke basislijn zet en staten ruimte hebben om zich aan te passen of te leiden in specifieke gebieden, zou zowel innovatie als verantwoording mogelijk maken.”
Conclusie
Amerika staat op een kruispunt in het tijdperk van kunstmatige intelligentie. Het debat over wie de regels moet schrijven – Washington of de staten – is niet alleen een gevecht om juridische technische details. Het gaat erom hoe snel en doordacht we kunnen reageren op technologie die al levens en banen vormt.
Als het tienjarige moratorium op AI-verordening op staatsniveau wet wordt, zal het niet alleen een vertraging zijn-het zal een gok zijn dat de federale actie op tijd zal aankomen en impactvol genoeg zal zijn om een verschil te maken. Zoals we met deepfakes hebben gezien, kunnen bevooroordeelde wervingsalgoritmen en onrechtmatige arrestaties, wachtend op een one-size-fits-all-oplossing, echte mensen blootgesteld aan echt schade.
We zouden niet moeten vertrouwen op vrijwillige beloften of wachten tot het Congres inhaalt terwijl het tempo van AI alleen versnelt. Amerika heeft een slimmere en meer wendbare aanpak nodig als het gaat om AI -verordening. Een die staten laat blijven innoveren en hun bewoners kunnen beschermen, terwijl ze werken aan sterke, duidelijke nationale normen.
